Prace nad zbroją zakończone. Na jej przykładzie można zobaczyć, jak za pomocą jedynie dwóch kolorów i podkładu brązowej zaprawy można stworzyć iluzje materii. Cecco cały modelunek wykonał alla prima jedynie bielą ołowiową (z niewielką ilości węglanu wapnia w celu zagęszczenia farby) oraz czerni roślinnej. Obecnie kolorystyka oryginału jest przekłamana ze względu na grubą warstwę werniksu, który nadaje żółty ton kolorystyce obrazu. Caravaggioniści najbardziej preferowali czerń roślinną, czerń kostną chętnie stosowali do laserunków.
Zastanawiające jest to jak we współczesnym malarstwie negujemy użycie czarnego koloru. Młodym ludziom wbija się do głowy, że używanie czarnej farby jest pójściem na łatwiznę i ciemny kolor należy umieszać z innych pigmentów. Tylko po co? Dawni artyści nie bali się czerni, dodawali ją do wszystkich partii obrazu, zarówno do karnacji, aby uzyskać chłodniejsze tony, jak i do malowania elementów np. z metalu. Ich obrazy nie są przez to przybrudzone, bo często się spotykam ze stwierdzeniem, że tym skutkuje dodatek czerni do warstwy malarskiej. Wszystko należy wykonywać z głową. Niestety we współczesnej edukacji artystycznej dominują poimpresjonistyczne przyzwyczajenia, negujące dokonania kilku wieków malarstwa.
Zastanawiające jest to jak we współczesnym malarstwie negujemy użycie czarnego koloru. Młodym ludziom wbija się do głowy, że używanie czarnej farby jest pójściem na łatwiznę i ciemny kolor należy umieszać z innych pigmentów. Tylko po co? Dawni artyści nie bali się czerni, dodawali ją do wszystkich partii obrazu, zarówno do karnacji, aby uzyskać chłodniejsze tony, jak i do malowania elementów np. z metalu. Ich obrazy nie są przez to przybrudzone, bo często się spotykam ze stwierdzeniem, że tym skutkuje dodatek czerni do warstwy malarskiej. Wszystko należy wykonywać z głową. Niestety we współczesnej edukacji artystycznej dominują poimpresjonistyczne przyzwyczajenia, negujące dokonania kilku wieków malarstwa.
